Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Κριτική Βιβλίου “Ο τρίτος δρόμος είναι της αγάπης” του Θεόδωρου Παπαθεοδώρου

Ο τίτλος με έβαλε σε σκέψεις. Ο τρίτος δρόμος είναι της αγάπης. Αναρωτήθηκα... ο πρώτος και ο δεύτερος τότε ποιος είναι; Ευκαιρία να το διαβάσω για να ανακαλύψω και τους τρεις.
Η ιστορία μας φέρνει προ των πυλών στον Ελληνοιταλικό πόλεμο. Λίγο μετά τον τορπιλισμό της ελληνικής φρεγάτας “Έλλη”. Ποιοι την τορπίλισαν και γιατί; Τι σχέση έχει η Αλβανία με την Ιταλία και την Ελλάδα; Θα μου πείτε γνωστά ιστορικά γεγονότα. Όντως! Αλλά το βιβλίο δε βασίζεται στα ιστορικά γεγονότα αλλά σε μία μυθοπλαστική ιστορία, όπου ο λοχαγός Βασίλης Δημακόπουλος θα λάβει εντολή να μεταβεί στην Ιταλία. Εκεί θα πρέπει να βρει πληροφορίες του ιταλικού στρατού και τι σκοπεύουν να κάνουν με την Ελλάδα. Οι πληροφορίες του ελληνικού στρατού είναι αληθινές; Η μόνη λύση να μάθουν την αλήθεια τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα είναι να στείλουν έναν δικό τους στο στόμα του λύκου. Και εκεί ξεκινάει το ταξίδι “γολγοθάς” του λοχαγού. Η ταυτότητά του θα ανακαλυφθεί και θα πιαστεί αιχμάλωτος για κατασκοπία.
Ποιοι τον πρόδωσαν και γιατί; Ποια είναι η Έλενα που γνωρίζει λίγο πριν φύγει για την αποστολή; Ποια είναι η Παολίνα Φεράρι; Τι ρόλο θα παίξει στη ζωή του; Θα καταφέρει να δραπετεύσει; Θα επιβιώσει ή θα πεθάνει;
Από την Ελλάδα θα βρεθεί στην ιταλία και από εκεί στην Αίγυπτο και μετά στο Άγιο Όρος. Επόμενοι προορισμοί του Νέα Υόρκη και Κούβα όπου θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα περίεργο παιχνίδι της μοίρας.
Όλο το βιβλίο σε πλημμυρίζει από συναισθήματα όπως η αγάπη, το μίσος, η απογοήτευση, ο θυμός, η προδοσία, η φιλία, ο έρωτας, η εμπιστοσύνη και η δυσπιστία. Και όλα αυτά τυλιγμένα σε έναν “μανδύα” περιπέτειας και κατασκοπίας.





Βασιλική Διαμάντη
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου