Τι είναι το λευκό κλουβί; Τι συμβολίζει; Μπορεί ένας άνθρωπος να αισθάνεται φυλακισμένος; Και όμως, η κατάθλιψη όλα τα μπορεί. Μέσα από το βιβλίο η συγγραφέας μας παρουσιάζει άγνωστες, σε πολλούς, πτυχές αυτής της ύπουλης ασθένειας, της ασθένειας της ψυχής. Πόσο δύσκολο είναι να ανταπεξέλθει κανείς μέσα στον πόλεμο που κηρύττει ο άνθρωπος στον ίδιο του τον εαυτό; Πως μπορεί να ξεφύγει από τη μανία καταδίωξης αόρατων εχθρών; Γιατί φοβάται να μιλήσει; Τι είναι οι κρίσεις πανικού;
Φλέγοντα ζητήματα θίγει η συγγραφέας χωρίς να γίνεται μελό και να καταφεύγει σε δραματικές καταστάσεις.
Μέσω της ηρωίδας προσπαθεί να ρίξει “φως” στην ανθρώπινη ψυχή. Να διδάξει τη σπουδαιότητα του ατόμου να μιλήσει για το πρόβλημα και να μην αρνηθεί να ζήτησει βοήθεια από έναν ειδικό, ασχέτως αν αυτός ο ειδικός θα φέρει την ταμπέλα του ψυχολόγου ή του ψυχίατρου. Τα πάντα όμως οφείλονται και ξεκινούν από την παιδική μας ηλικία. Μερικές φορές τα τραύματα της παιδικής και αθώας ψυχής γίνονται ο ενακτήριος παράγοντας για να συντελεστεί εντός του ψυχισμού ενός τέτοιου ατόμου καταστάσεις που μπορούν να οδηγήσουν ακόμα και σε κάποιον αυτοτραυματισμό ή και την αυτοκτονία.
Πραγματικά το βιβλίο είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει σε αυτόν τον τομέα με εμπεριστατωμένες έρευνες από την πλευρά της συγγραφέως. Πιστεύω πως όλοι μας οφείλουμε να το διαβάσουμε αφού μπορούμε να γίνουμε το άτομο που μπορούμε να στηρίξουμε ψυχολογικά τον δικό μας άνθρωπο που νοσεί.
Τα συναισθήματα που αποτυπώνονται διαβάζοντας την ιστορία είναι πολλά, θυμός, οργή για μία μάνα απούσα και ένας πατέρα βίαιο και σκηλρό, κατανόηση, αγάπη, τρυφερότητα, συμπόνοια για το νοσούντα. Πρέπει να μην ακυρώνουμε ή να γυρνάμε την πλάτη μας σε αυτά τα άτομα αλλά να γινόμαστε το στήριγμα και ο ώμος που τόσο πολύ έχουν ανάγκη. Η μητέρα πρέπει να στέκεται εκεί στο παιδί του και όχι να σκέφτεται τον κόσμο και τα κουτσομπολιά του.
Βασιλική Διαμάντη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου